ارسال شده توسط Mahdi Movahed-Abtahi در 92/10/23:: 1:0 صبح
دنیا زدگی فقیهان !؟
1. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
الفقهاء أُمناء الرُسُل ما لم یدخلوا فی الدنیا. قیل: یا رسول اللّه فما دخولهم فی الدنیا؟ قال: اتّباع السلطان. فاذا فعلوا ذلک فاحذروهم علی دینکم.
- فقیهان، امینان پیامبرانند، تا هنگامی که در دنیا داخل نگردند.
- ای رسول خدا! منظور از داخل شدن آنان در دنیا چیست؟
- پیروی از مسئولان نظام و حاکمان. پس هنگامی که چنین کردند، از آنان نسبت به دین خویش برحذر باشید.
2. پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم فرمود:
العلماء أحبّاء اللّه،
ما أمروا بالمعروف ونهوا عن المنکر و لم یمیلوا فی الدنیا و لم یختلفوا أبواب السلاطین،
فاذا رأیتهم مالوا الی الدنیا وأختلفوا أبواب السلاطین،
فلاتحملوا عنهم العلم ولاتصلوا خلفهم ولاتعودوا أمراضهم ولاتشیعوا جنائزهم،
فانهم آفة الدین وفساد الإسلام یفسدون الدین کما یفسد الخلّ العسل
- عالمان، دوستان خدایند،
- مادام که: امر به معروف و نهی از منکر کنند و به دنیا دل نبندند و به دربار مسئولان نظام آمد و شد نکنند.
- پس هرگاه، آنان را دیدید که به دنیا روی آورده اند و به نزد مسئولان نظام و حاکمان رفت وآمد دارند،
- دیگر، از آنان دانش فرا نگیرید و پشت سر آنان نماز نگذارید، به عیادت آنان نروید و جنازه های آنان را تشییع نکنید.
- زیرا آنان، آفت دین و مایه تباهی اسلامند. آنان دین خدا را تباه می سازند مانند سرکه عسل را فاسد می کنند.
پانوشت:
کمی تأمل کنید. آیا امروزه چنین تکلیفی پیدا کرده اید؟
کمی تأمل کنید. آیا امروزه مصادیقی از این فرمایش پیامبر (ص) را می یابید؟
نظرات خوانندگان
بانو: خیلی جالبه! خیلی خیلی!! خب وقتی نظام، نظام حاکم جور نباشد و نظام فقیهان باشد که دیگر این سخن بی معنی است! واقعا خیلی...! خب پس استغفرالله خود پیامبر و یا ائمه هم نباید حاکم دینی می‌شدن دیگه!!
پاسخ: سلام. ممنون از حضور و نظرتان.
آیا متوجه هستید که این روایت از خود پیامبر است! پس این روایت مربوط به پیامبر یا ائمه نیست!
کمی دقت کنید متوجه می شوید هدفم از این نوشتار تلنگری بر مسئولان بوده نه زیر سؤال بردن پیاده کردن دین. بعلاوه در فضای وحیانی (کلام معصومین) علمای دین به نوعی نمایندگان پیامبران هستند برای تثبیت دین نه ابزاری متعالی برای ارتقاء حکومتهای انسانی!به طور مثال، در اصول فقه شیعه اعتباری به اصل مصلحت داده نمی شود زیرا به شدت مورد نهی معصومین قرار گرفته است پس کنار گذاشتن یکی از شرایع اسلام به خاطر مصالح سیاسی مجاز نیست. این مسأله یکی از مصادیق تبعیت علمای دین از حاکمان است.
بانو: سلام مجدد! من متوجه نمی‌شم منظورتونو! رک و روراست! منظورتونن الان دقیقا کی هست؟
خب وقتی مسئولی مثل رهبر نظام اسلامی، قدم در جای قدم پیامبر و ائمه می‌گذارد، خب ... فکر می کنم خوب منظورتان را نفهمیده ام و بحث الکی شده. احتمالا منظورتون اگه شفاف روشن بشه، بحثی هم نباشه، اگه سوئ برداشت کردم، معذرت می‌خوام و منتظر شفاف سازی شما هستم. به هر حال ممنون.
1. از شعرهایم در جزیره علم می توان فهمید که شیعه ام یا سنی!
2. برچسب زدن بر افراد و تعیین مصداق کردن درست نیست، چه کوچک باشد چه بزرگ!
3. یک اشتباه بسیار استراتژیک کردید در بیان استفتاء درباره استفاده از روشهای جلوگیری از بارداری. وقتی مرجع تقلید این روشها را فقط در وسایل مربوط به اعضاء تناسلی بداند، باید خانه نشین شود و مطالعه کند تا آبروریزی نشود (یا اصلاً از فکر فتوا دادن خارج شود). اما وقتی لوله بستن مردان یا زنان باعث عقیمی دائمی می شود که به صراحت در اسلام ممنوع شده و حتی دیه کامل یک انسان را به دنبال دارد، تصویب قانون کنترل موالید در مجلس و سپس در شورای نگهبان و سپس اجرا توسط وزارت بهداشت در مملکتی که مدعی اجرای شریعت اسلام است، این شک را پیش می آورد که چندان هم براساس دین اسلام عمل نمی شود: همه این نهادها در این خلاف شرع دخیل بوده اند حتی این که رهبری اعلام کردند که از خدا طلب عفو می کنند به خاطر این شائبه بوده که شاید می توانستند بر این نهادها تأثیر بگذارند. البته نمی توان به این راحتی مسئولیتهای ایشان یا دیگر مراجع را تحلیل کرد و البته در حد من هم نیست.
گفتنی است که تحلیل رویه مقام معظم رهبری از دو نگاه می تواند باشد:
1) به عنوان شخصیتی سیاسی (رهبر سیاسی حکومت ایران)
2) به عنوان شخصیتی دینی (مصدر فتوای دینی شیعه). فارغ از این مباحث، می توان به راحتی عملکردهای دیگر نهادهای مرتبط با برنامه کنترل موالید را تحلیل و نقد کرد. نقد نقادانه آسیبها و ضعفها را معلوم می کند و این برای کسی که بخواهد درس عبرت بگیرد ضروری است اما برای کسی که می خواهد قدرت بگیرد نیشدار خواهد بود.
محمد: سلام یه سوال، این یعنی عالم هیچ وقت نباید حکومت رو بدست بگیره؟
پاسخ: سلام . ممنون از حضور و پرسش.
امیرالمؤمنین می فرمایند: «دنیا مانند مردار است . . . » پس به قدر نمردن و زنده ماندن باید از آن استفاده کرد. یعنی آسیبهای دنیازدگی فقیهان و عالمان دین بسیار زیاد است و باید تقوای ایشان برای ایمن شدن از این آسیبها بسیار بالا باشد زیرا تأیید، همراهی، سکوت، و . . که عالم دینی نسبت به فرمانهای حکومتی سلاطین انجام شود، به پای دین محاسبه شده و دین مردم تغییر می یابد. به همین خاطر، اثری که یک اشتباه کوچک از عالم دینی برجای می گذارد می تواند تا روز قیامت باقی بماند و در روایت هست که گناه همه کسانی که به خاطر چنین اشتباه یا بدعتی در دین منحرف شوند بر گردن آن عالم نیز هست.
البته در توقیع شریف امام زمان درباره جواز تقلید از علمای دین در زمان غیبت شرایط سختی مطرح شده است (کلام اهل بیت را به خوبی بشناسد، در فهم دین و احکام آن استاد باشد، هوای نفس خود را نگهدارد، مخالف هوای نفسش باشد، مطیع امر مولایش باشد) و در طول تاریخ غیبت داشته ایم علمایی را که به خاطر تقوایشان از افتاء و مرجع تقلید شدن کناره گرفتند. اگر پیروی از علمای دین به گفته معصومین مجاز شده است پس آسیب شناسی این علماء نیز بر حسب گفته معصومین لازم است. این طور نیست؟
کلمات کلیدی :
